Update vanuit Laos

Inmiddels ben ik twee dagen in Laos en ik heb weer een hoop in te halen.
Na Chengdu zijn Stijn, Casper en ik doorgereisd naar Dali, via Kunming. Dali ligt in de bergen van Yunnan aan een meer. Dali was ooit een backpackerparadijs maar inmiddels is het ook ontdekt door de Chinese toeristische industrie. Er zijn dus naast veel westerse toeristen ook duizenden Chinese toeristen. Toch is het er nog steeds heel mooi. Noodgedwongen, omdat we geen eerdere trein uit Kunming konden krijgen, moesten we 5 dagen in Dali blijven en we hebben er vooral rustig aan gedaan (vanwege de regen). Ook zijn we een dag in de bergen gaan lopen en we hebben 1 dag gefietst. Tijdens de fietstocht raakte stijn zijn ketting van zijn fiets en we moesten dus even stoppen. Toevallig was dat bij de oprit van een klein boerderijtje. Toen de boer ons zag vroeg hij of we binnen wilden komen voor een kopje thee. Bij de thee kregen we geen koekjes, zoals in Nederland, maar keiharde gedroogde zoete bonen en een soort komkommer. Het was leuk om een Chinese boerderij van binnen te zien en het moet aangenaam zijn om er te wonen. Ook kwam er later een jongen Chinese vrouw die een beetje engels sprak en die ons uitlegde dat zij en de boer mensen waren van het Bai-volk (een volk oorspronkelijk afkomstig uit Tibet). Toen we weggingen kregen we ieder zo'n komkommer-achtige vrucht mee.

Na Dali gingen we via kunming naar Yangshuo. In het gebied rondom Yangshuo en Kunming staan karstformaties (bergen/heuvels) die een hele aparte voor hebben. Het gebied is erg beroemd en het staat ongetwijfed in iedere reisgids. Werderom, zoals overal in China, was het ook hier supertoeristisch. Gelukkig sliepen wijzelf in een klein dorpje op 1 uur rijden van Yanghsuo. Ook daar was het vrij toeristisch maar na 6 uur vertrokken alle toerbussen met Chinezen weer dus 's avonds was het rustig. Bovendien zijn alle Chinese toeristen altijd in een of twee straten te vinden dus als je even links of rechts gaat dat ben je weer gewoon tussen de lokale mensen. In Xingping, het dorpje waar we sliepen hebben we onder andere een heuvel beklommen waar we een fantastisch uitzicht hadden op een tussen de karstbergen door meanderende rivier. (foto's komen nog, het uploaden lukt nu even niet). Ook hebben we een kanotocht gemaakt over een hele rustige rivier met alleen waterbuffels en een paar vissers. Een superrelaxte dag maar ik ben in mijn hele leven nog nooit zo erg verbrand geweest.

Vanuit Yangshuo wilden we naar Hong Kong maar vanwege de zomerdrukte konden we niet op tijd een treinkaartje kopen, dus we moesten een sleeper bus nemen, een bus met bedden. De chauffeur en de weg waren in principe prima maar de bedden waren veels te klein voor ons, bovendien lig je eigenlijk schuin met je voeten naar beneden. Echt veel geslapen hebben we dus niet, ook omdat we om 5 uur in shenzen, de grens met Hong Kong, aankwamen.

Hong Kong is een fascinerende stad. Het is er hypermodern en er staan op een klein stukje grond enorm veel wolkenkrabbers. Tegelijkertijd kan je restanten zien van de engelse aanwezigheid (toen ik er 15 jaar geleden was, was het nog Engels) en natuurlijk wonen er vooral veel Chinezen. Verder bestaat Hong Kong uit een aantal eilanden met in de niet bebouwde gebieden een tropisch regenwoud. Hoewel ik Hong Kong prachtig vind zou ik er denk ik toch niet willen wonen. Het is er namelijk ontzettend duur en de expat cultuur aldaar vind ik niet erg gezellig. Bovendien is Hong Kong vooral een stad voor de financiele sector en iedereen spreekt er bijna engels dus er is weinig behoefte aan engelse leraren.

Onze slaapplek in Hong Kong was Chunking Mansions. Een fenomeen op zich. Op de duurste straat van Kowloon (het vastelandgedeelte van Hong Kong) waar vooral hele dure winkels en hotels staan, verrijst ook het aftandse Chunking Mansions. Alleen hier is enigszins betaalbare accomodatie te vinden. In het gebouw werken nagenoeg alleen Indiers en Pakistanen die belwinkels, indiase restaurants of bollywoodmuziekwinkels in het pand hebben. Buiten het pand hangen 24 uur per dag hangen Nigerianen rond die zich met meer duistere zaakjes bezig houden. De eigenaar van ons hotel was een Indiase Sikh en op zich was onze kamer prima toen Casper en Stijn er nog waren. Toen ze echter weg waren sliep ik de laatste nacht in een kamer die zo smal was dat ik mijn benen niet eens kon strekken, en dat voor 17 euro per nacht.

In Hong Kong hebben we de stad verkend en zijn we met de star ferry gegaan (het icoon van Hong Kong) en ook zijn we heel hoog in twee bekende wolkenkrabbers geweest. Verder zijn we een dag naar Lamma gegaan, een eiland op 30 minuten van het centrum waar het heel groen is en waar geen auto's mogen komen. Stijn heeft er nog even gezwommen.

De avond nadat we op Lamma waren hadden Stijn en Casper een optreden geregeld in een jazzclub in het centrum van Hong Kong island. De lokatie was super en ze speelden lekker, ondanks dat ze geen drummer hadden. Ook kregen ze nog even bijval van de zanger Bobby Taylor, een oudere man uit Vancouver die claimde dat hij nummers had geschreven voor Michael Jackson. Toen we het later nacheckten op wikipedia leek zijn verhaal inderdaad te kloppen. Het was die avond gezellig ondanks dat er bijna niemand was en ze speelden ook lekker todat de eigenaar van de club dacht dat hij wel even mee kon drummen, hij bakte er niets van. Toen was eigenlijk het hek van de dam want daarna wilde een klant ook drummen en uiteindelijk stond een dronken brit een geimproviseerd nummer te zingen over hoeveel hij van zijn vrouw hield, echt niet om aan te horen. Toch hebben Stijn, Casper, ik en Alexa (onze vriendin in Hong Kong) veel plezier gehad die avond. Ter afluiting zijn we nog met een biertje op de kade van Kowloon gaan zitten om te kijken naar de nachtelijke Skyline van Hong Kong island.

Helaas vertrokken Stijn en Casper de volgende dag met de trein naar Beijing. Niet zo heel leuk als je 2 maanden met vrienden hebt gereisd, maar inmiddels weet ik weer hoe fijn het is om alleen te reizen. De dag daarop ben ik via Guangzhou terug naar Kunming gegaan.

Na een paar dagen in Kunming te zijn geweest moet ik zeggen dat het me wel bevalt. De lucht is er niet zo vervuild en het is er het hele jaar door rond de 20-25 graden. Bovendien is het met 3 miljoen mensen voor chinese begrippen een slaperig middelgroot stadje. Bovendien ligt Kunming in Yunnan, waarschijnlijk de mooiste en meest diverse provincie van China.Ik zit erover te denken om over 2 maanden werk te zoeken in Kunming maar ik weet niet of dat makkelijk is en of ik er veel zal verdienen, ik kijk wel.

Na Kunming ben ik met de bus naar Jinghong gegaan vlakbij de grens met Laos. Jinghong was interessant omdat het eigenlijk een mix is tussen China en zuidoost Azie. Ik heb er de botanische tuinen en een warmwaterbron bezocht.

Nu ben ik dus in Laos (Luang Nam Tha) en ik geniet hier enorm. De mensen zijn supervriendelijk en de natuur is prachtig. Gisteren heb ik een 125 cc scooter gehuurd waarmee ik samen met een italiaan een aantal dorpjes in de omgeving heb verkend. Onderweg hebben we misschien wel 25 verschillende vlinders gezien die allemaal anders waren! Op een gegeven moment reden we lags een huis in een dorpje waar een feestje an de gang was. We werden uitenodigd om erbij te komen zitten en werden volgegoten met bier en Lao Lao (zelfgestookte alcohol) waarna we gepusht werden om mee te dansen (in rondjes op een langzame beat). Ook hebben we nog even gezongen want er was en microfoon en een keyboard. Heel erg leuk. Het was ook opmerkelijk dat de mensen konstant aan het lachen waren en echt heel vriendelijk.

Ik zit er nu over te denken om een Honda scooter te kopen en hier een maand door het land te reizen. Het lijkt mij de beste manier om het land te zien. Later kan ik dan in het zuiden van het land de scooter weer voor een beetje minder verkopen. Daarna wil ik nog even naar Cambodja en dan naar Thailand, waarna ik van plan ben om naar China terug te keren.