Griekenland

Inmiddels ben ik alweer ongeveer 4 dagen in Griekenland. Zoals voorgenomen heb ik de boot vanuit Brindisi gepakt naar Patras. Het was een nachtelijke boot met als nagenoeg enige medereizigers ongeveer 20 albanese vrachtwagenchauffeurs. Ik had toch maar een stoel gereserveerd omdat het weing geld scheelde maar het was de vraag of ik daarmee beter af was. De ruimte met de stoelen was middenin het schip dus er viel niet naar buiten te kijken en op de stoelen viel op geen enkele manier te slapen. Ik heb dus maar mijn oordopjes ingedaan en ben op de grond gaan liggen. Net zoals een aantal vrachtwagenchauffeurs. Ondanks de harde ondergrond heb ik toch, denk ik, een uur of 7 kunnen slapen. De volgende ochtend toen ik wakker werd en we inmiddels de eerste haven (Igoumenitsa) hadden verlaten voeren we tussen een aantal prachtige eilanden aan de westkust van Griekenland richting Patras. Het regende wel de hele tijd maar toch was het een mooi gezicht. (misschien komt het niet helemaal over op de foto)

Na aankomst in Patras wilde ik aanvankelijk naar Olympia gaan maar kennelijk ging er maar 1 trein per dag en die was al geweest. Ik besloot dus maar op zoek naar een slaapplek te gaan omdat ik ook vrij moe was. Volgens de Rough Guide die ik die ochtend had gekocht moest er een jeugdherberg zijn in Patras ong. 2 kilometer lopen van het centrum. Bij aankomst bleek dat het meer een immigrantenpension was en de sfeer was zodanig dat ik er niet over peinsde om hier een nacht door te brengen. Sowieso waren er veel immigranten in Patras die, hoorde ik later, allemaal bij de haven rondhingen om zo te proberen in een vrachtwagen te klimmen die richting West Europa ging.
Daarom besloot ik maar een trein te pakken naar de dichtsbijzijnde leuke plaats (Dhiakofto). Toen ik op de trein stond te wachten sprak een nieuwsgierige Griekse student me aan en na een tijdje met hem gesproken te hebben raadde hij me aan om mee te reizen naar Athene omdat dat volgens hem veel boeiender was. Waarschijnlijk had hij gelijk en bovendien waren de hotels in Dhiakofto toch eigenlijk boven mijn budget. Hij bood me ook aan om, als ik geen slaapplek meer kon vinden, bij zijn scoutingclubhuis te kunnen slapen en hij stelde ook voor om me rond te leiden (maar dat zou gisteren zijn en toen 'moest' ik alweer door naar Thessaloniki.)
Het hostel dat ik in Athene vond was op zich prima. Zeer centraal gelegen (ongeveer 100m van de Akropolis) in het mooie en rustige gedeelte van Athene. Als ik de Amerikaanse 'language students' op spring break zou wegdenken zou het super zijn. Op zich zijn ze vriendelijk maar wel enorm oppervlakkig en er is geen fatsoenlijk gesprek mee te beginnen. Op 25 maart heb ik voornamelijk door de stad gewandeld, met name omdat alles dicht was in verband met de nationale feestdag (begin van de opstand tegen de Ottomaanse overheerser)en ik ben een hoge heuvel midden in de stad opgeklommen met uitzicht over de hele vallei van Athene (Attica? of is dat een groter gebied?)

Gisteren heb ik de trein gepakt naar Thessaloniki, maar eerst ben ik snel nog even 2,5 uur naar het Nationaal Archeologisch Museum geweest, op aanraden van mijn vader en ik heb er maar voor gekozen om niet naar de Akropolis te gaan. De collectie van het museum is echt zeer uitgebreid en indrukwekkend om te zien. Vooral een aantal beelden waren erg mooi.

De treinreis naar Thessaloniki (6 uur) was heel mooi, vooral het uitzicht op de berg Parnassus was indrukwekkend en het stuk rond Gorgopotamus, met bergen, kloven, stroompjes en tunnels. (geen foto's hiervan helaas, ik was bang dat het toch niet over zou komen).
Nu ben ik dus in Thessaloniki. Een stad vernoemd naar de halfzus van Alexander de grote (zij heette Thessalo-nike, overwinning (Nike-je weet wel die god waar het sportschoenenmerk naar vernoemd is) op de Thessaliers). Voor de goede orde, een overwinning van Filips van Macedonie, de vader van Alexander. Ondanks zijn poetische naam is Thessaloniki inmiddels uitgegroeid tot een vieze, luidruchtige stinkstad. Ik moet wel bekennen dat ik nog geen tijd gehad heb om de byzantijnse, romeinse en Ottomaanse monumenten te bekijken, ik heb het ook meer over de stad an sich. Inmiddels heb ik een kaartje gekocht voor de slaaptrein morgenavond naar Istanbul. Eerlijk gezegd verheug ik me erop want ik vind Griekenland een beetje tegenvallen, het kan denk ik heel leuk zijn als je veel geld en eigen vervoer hebt om de eilanden en afgelegen ruines te bekijken. Geen wonder trouwens dat ghet hier zo slecht gaat met de economie, sommige etablissementen rekenen hier 4 euro voor een kopje cappuccino. Goed ik ga afronden, ik moet nog een hostel boeken in Istanbul en ik moet ook nog eten. Overigens het het eten hier lekker en betaalbaar, zo heb ik gisteren gefrituurde feta en gegrilde sardientjes gegeten, natuurlijk vergezeld met een flesje ouzo en griekse live muziek!