Beter en in Tabriz-Iran!

Ik ben moe maar toch wil ik jullie allen even laten weten dat ik inmiddels veilig ben aangekomen in Tabriz. Ik was vanochtend niet ziek meer en daarom besloot ik zo snel mogelijk het druilerige Van te verlaten. Ik wilde via dogubeyazit gaan omdat ik daar de berg Ararat zou kunnen zien, als ik het goed heb de berg waar noach met zijn ark zou zijn gestrand, maar het was zo bewolkt en regenachtig dat er soms zelfs alleen dikke mist om onze dolmus (minibus) hing. Nog even een wat gevoelige discussie met een Koerd gevoerd over hun afscheidingsbeweging in Turkije en hun gevangengenomen leider (welke ik even niet bij naam zal noemen, misschien niet verstandig in het land waar ik nu ben) en een kopje thee met hem en zijn broers in Dogubeyazit gedronken. De grenscontrole verliep gesmeerd en ik stond binnen een kwartier in Iran. Vanuit het grensplaatsje bazargan heb ik een taxi genomen naar de volgende plaats ,Maku, waar na 2 uur wachten de bus naar Tabriz vertrok. In de bus ontmoette ik een Azeri-familie (bevolkingsgroep) die in Tabriz woont. Als veelbelovend eerste teken van de legendarische Iraanse gastvrijheid boden ze me aan om bij hen te blijven logeren, een aanbod dat ik moest afslaan. Ik wilde namelijk even op mezelf bijkomen in een comfortabel hotel. Dankzij de tip van stijn zit ik nu in het Morvarid hotel (het hotel waar hij vorig jaar met zijn Grand Tour light ook zat). Het is volgens mij niet heel goedkoop, 266112 (nog even uitrekenen) rial per nacht maar ik heb wel mijn eigen badkamer met douche en westers toilet. De familie waar ik dus naast zat spralk nauwelijks engels en om te vertalen gaven ze mij de broer van de vrouw van die familie aan de telefoon en toevalligerwijs bleek hij nederlands te spreken en zelfs een nederlands paspoort te hebben. Omdat ik het aanbod tot overnachten moest afslaan besloot ik maar wel voor te stellen om morgen thee met ze te gaan drinken, maar daar blijft het in Iran niet bij!! Ik heb meneer zijn eigen sim-kaart gekregen (morgen gaat hij eentje voor mijzelf kopen, begreep ik) zodat ik ze morgenochtend kan bellen omdat ze mij een rondleiding door de stad wilen geven. Oh, ja en ze hebben mij ook nog persoonlijk met een taxi naar het horel gebracht!
Tot slot nog wat praktische zaken: vanaf morgen heb ik dus een Iraans nummer dat ik ZSM. zal doorgeven en waarop jullie mij naar hartelust kunnen bellen :)
en Facebook lijkt geblokkeerd te zijn. Ik zal stijn of willem later wel even doorgeven wat mijn wachtwoord is zodat mijn internationale 'vrienden' ;) ook weten dat alls goed met me is. Dat is het denk ik voor nu, ik ben dus moe en ik moet Parsa, mijn contact in Teheran ook nog even mailen.