Vol hoop en verwachting ging ik vandaag naar de ambassade van Kazachstan, maar het mocht niet baten. Na een tijd wachten bleek dat het computersysteem van de Ambassade plat ligt en dat ze misschien pas op maandag weer visa kunnen verstrekken. Ik heb geen zin meer om hierop te gaan wachten want ik weet inmiddels hoe moeilijk het is om die ambassade binnen te komen (zelfs als je netjes wacht heeft het geen zin om er al om 5 uur 's ochtends te zijn want ze zijn te langzaam en er zijn teveel wachtenden voor je, je moet echt een goede smoes hebben). Bovendien zal het alleen maar drukker zijn omdat er nu een heleboel mensen bij zullen komen die een visum willen. Het is echter niet zo erg als bij de Kazachse ambassade in Bishkek (de hoofdstad van Kirgizie)waar de organisator van een overlandreis naar australie (overland oddisey) vorig jaar met zes van zijn mannelijke passagiers heen moest om zich een weg naar binnen te vechten...letterlijk. Maar dit terzijde. Ik wilde toch al niet zo heel graag naar Kazachstan want er is weinig te zien en ik moet nu zo snel mogelijk in China komen omdat ik met Paul heb afgesproken. Ik ga nu dus proberen een ticket naar China te kopen maar omdat alles nu dicht is (avond) heb ik geen idee wanneer de eerstvolgende vlucht is, gelukkig is Stijn op dit moment even voor me aan het kijken. Ik hoop ook dat ik naar Kashgar of Urumqi kan vliegen, want peking is superver en ik zou dat weer terug moeten vliegen naar Kashgar. Morgenochtend ga ik proberen een kaartje te kopen en hopelijk ben ik hier dan snel weg. Als het mogelijk is laat ik jullie natuurlijk zo snel mogelijk weten waar ik heen vlieg en wanneer.
Mijn Poolse vrienden Pawel en Aga hebben nu overigens een groot probleem. Hun visum voor oezbekistan verloopt morgen en ze zijn met de motor dus ze kunnen ook niet vliegen. Heel erg vervelend voor ze en ze zouden wel eens flink in de problemen kunnen komen. Het laatste wat ik hoorde was dat ze een last minute visum voor Tajikistan probeerden te krijgen, ik hoop maar dat het ze lukt.
woensdag 16 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 reacties:
ik duim voor je dat het gaat lukken nu.
hopelijk tot in china!
doe rustig aan en he gevt tijd genoeg, het maakt niet uit hoe je er komt, het gaat niet om het doel maar om de reis er naar toe, enzo nog duizend wijze uitspraken van wijze mensen uit de aziatische regionen.
liefs marije ik mis je BIG TIME vooral nu met het voetbal
Dag Omar,
Wat ongelooflijk jammer van het Kazachstaanse visum. Oeioei voor onze Poolse vrienden. De reden dat jij er van afziet om nog eens naar de ambassade te gaan is voor ons precies dezelfde reden om niet naar de Kazachstaanse ambassade in Kyrgizie te willen. Erg lastig! en erg onvoorspelbaar!
Na 3 dagen autorijden hebben we Alma Aty eindelijk bereikt. We denken dat we je weinig plezier hadden gedaan met een lift. Het was een hachelijke tocht over slechte wegen met barre snelheden (grote delen 40 km per uur). Ook zonder jouw aanwezigheid (;>) zetten de agenten onze auto stil. Het is niet meer gelukt om ze om te kopen met een ansichtkaart met boerenklompjes en tulpen uit Nederland. Ze vroegen voor twee zogenaamde overtredingen $215. Emiel heeft voor $10 de boete afgekocht. Het bedrag verdween in de broekzak van meneer agent. Ook wij blijven lachen naar meneer agent, al protesteren alle gezichtspieren en voelen we onze maag borrelen. Straatrovers zijn het!
Maar goed, ik zal verder niet klagen. Buiten de agenten is het best mooi en hebben we al een paar leuke reizigers ontmoet die ook op weg zijn naar Alma Aty. Ik lees het berichtje van Marije nog maar eens. Wat heeft ze gelijk, maar wat is het soms moeilijk om het zo te voelen.
Jammer dat we je waarschijnlijk niet meer in Almaty ontmoeten. Hadden we ons erg op verheugd. Ook hier is een opera en ook hier is balet.
Fijne tijd in China. Hopelijk lukt het je om een betaalbare vlucht te vinden. We blijven je volgen!
Hartelijke groeten, Emiel en Saskia
Dag Omar Emiel en Saskia,
mensen zoals jullie maken onze dagen in het saaie Nederland op het grijze kantoor in de mislukte zomer weer helemaal goed! Spannende verhalen en af en toe het gevoel van opluchting dat ik niet degene ben die in de auto op weg naar god weet waarheen zit, opgehouden door van die vervelende straatrovers (arme mensen die dag in dag uit met dit soort corrupte lui moeten omgaan). Gelukkig heb je nu een vlucht Omar, en ik heb je gemist bij Stijns optreden, maar het was wel heel leuk om al jouw vrienden daar te zien, en je huisbewaarster, enzovoort enzovoort.
Al bijna komt Paul en daarna komt Stijn alweer, en wordt het dan niet weer eens tijd langzaam richting Nederland te komen?
Of lekker naar Thailand, dan kom ik met Johan lekker yoga doen.
Een reactie posten