De laatse loodjes in Iran

Mijn tijd in Iran zit er alweer bijna op en ik ben me aan het voorbereiden op de reis naar Turkmenistan en verder. Best spannend want daar is het weer totaal anders (zeg maar een beetje zoals Noord Korea). In de tussentijd heb ik veel meegemaakt. Ik ben in een aantal steden in centraal Iran geweest, zoals Kashan een stad waar rozenwater (bijvoorbeeld voor ijs en parfum) wordt geproduceerd en waar hele mooie oude huizen staan. Later ben ik naar Yazd gegaan, misschien wel de oudst bewoonde stad ter wereld. Yazd ligt midden in de woestijn en alle huizen zijn er van leem en stro. De straatjes zijn er prachtig en je heb er echt het gevoel dat je in het midden oosten bent. Ook zijn er een aantal bezienswaardigheden zoals de Torens der Stilte (een soort zoroastrische begraafplaats),een zoroastrische vuurtempel (waar kennelijk al meer dan duizend jaar lang een vuurtje brandend wordt gehouden) en er is in Yazd een Zhurkhaneh. Dit is een soort van Iraanse sportschool. In deze sportschool wordt op het ritme van hypnotiserende beats en islamitisch gezang een soort vechtsport beoefend waarbij een groep jongens en mannen in een verlaagd gedeelte van de ruimte zware oefeningen staan te doen, onder andere met loodware houten knotsen. Het hotel in Yazd was overigens ook zeer geslaagd want het zat vol met andere reizigers die ook lange reizen aan het maken waren dus het was erg handig om tips uit te wisselen.
Na Yazd ben ik naar Esfahan afgereisd, de mooiste en interessantse stad die ik gezien heb in Iran. Tannaz, het meisje waar ik via stijn (en peter) mee in contact was gekomen was er zelf pas de volgende dag, dus zij stelde voor dat ik met haar moeder zou afspreken. Het was erg gezellig met Mahnaz de moeder van Tannaz en ze bood aan dat ik bij hen kon blijven logeren. Ik was die avond al ingecheckt bij een hotel dus ik besloot pas de volgende dag op het aanbod in te gaan. Het huis waar ik logeerde was heel luxe en vlakbij de rivier die door Esfahan loopt. Vanaf het balkon had je een prachtig uitzicht over de stad met een berg op de achtergrond. Natuurlik werd ik als gast ook getrakteerd op veel en lekker Iraans eten.
Volgens mijn reisgids (je weet wel welke) vertegenwoordigt Esfahan de ziel van Iran. Er zijn prachtige moskeen, paleizen, eeuwenoude bruggen en een enorm plein met daaromheen een bazaar waar je hele mooie tapijten en andere souvenirs kunt kopen. Helaas heb ik te weinig tijd gehad om alles goed te kunnen bekijken. Na twee nachten logeren bij Tannaz en Mahnaz ben ik richting Shiraz gegaan om Persepolis en naqs e rostam te bezichtigen, twee overblijfselen van het oude perzische rijk (verwoest door Alexander de Grote omstreeks 500 v.c.(?).) De reliefs waarop alle ondergeschikte volkeren van dit enorme rijk werden afgebeeld waren indrukwekkend. Later ben ik in Shiraz zelf naar de tombes van Hafez en Sa'di geweest, twee erg beroemde dichters uit de middeleeuwen wiens gedichten nog steeds door iedereen gelezen worden. De tombes zijn dan ook belangrijke toeristische trekpleisters voor Iraniers.
Na Shiraz ben ik weer naar Esfahan gegaan om het verjaardagsfeestje van Tannaz te kunnen bijwonen (en hier heb ik een heel andere kant van Iran gezien!) supergezellig maar ik moest midden in de nacht weer met de nachtbus naar Teheran. Nu dus weer in Teheran om mijn visa voor Turkmenistan en China te regelen. Gelukkig heb ik hier goede vrienden die me overal mee helpen maar verder is het een grote vieze stad en ik heb wel weer zin om verder te reizen. Morgenavond dus met de trein naar Mashad en misschien nog even langs de tombe van Omar Khayyam, de dichter waarnaar ik vernoemd ben, en dan riching de grens met Turkmenistan. Ik zal zo eens kijken of ik foto's kan uploaden...

Oh ja, de kans dat ik niet zal kunnen mailen of bloggen in Turkmenistan is aanwezig maar ik ben er hooguit 5 dagen (transit visum) dus misschien zullen jullie even moeten wachten totdat ik in oezbekistan ben voor het volgende bericht.